Ο Ιωσήφ είτε ως χριστιανός είτε ως σοβιετικός
είναι καταδικασμένος στην πατρότητα
Ο Ιωσήφ είχε παππούδες εαμίτες με χρυσούς σταυρούς στο στέρνο,
εξού και το όνομα
Ο Ιωσήφ στις χριστουγεννιάτικες σχολικές γιορτές υποδυόταν το όνομά του,
στο πανεπιστήμιο μπήκε στο κόμμα, κράτησε το όνομα με άλλη ιδιότητα
Ο Ιωσήφ είναι παιδί της μεταπολίτευσης,
λίγο κομμουνιστής αλλά και λίγο πατριώτης
Ο Ιωσήφ υιοθετεί εναλλακτικά μουσικά ακούσματα,
καμια φορά όμως του ξεμένουν γαρύφαλλα στο δεξί χέρι
Ο Ιωσήφ θεωρεί ότι ο έρωτας δεν περιχαρακώνεται,
η επόμενη χρονιά τον βρίσκει παντρεμένο
Ο Ιωσήφ αν και με αριστερό παρελθόν διαβάζει αστικές εφημερίδες,
είναι πιο αντικειμενικές
Ο Ιωσήφ τα χριστούγεννα είναι φιλάνθρωπος, τις απόκριες φρικιό,
το πάσχα θρησκόληπτος, το καλοκαίρι αεράτος και το φθινόπωρο καταθληπτικός
Ο Ιωσήφ στενεύτηκε και άρχισε τις απολύσεις,
βέβαια τη βιβλιοθήκη του κοσμεί το Κεφάλαιο
Ο Ιωσήφ έκανε παιδιά,
τους έμαθε την αλληλεγγύη μα και την αυτοσυντήρηση
Ο Ιωσήφ κανει κριτική έχοντας κάτσει στην πολυθρόνα των ετών του,
κάποτε μισούσε τις πολυθρόνες, προτιμούσε τα σκαμπό
Ο Ιωσήφ μια μέρα γέρασε σε δύο ζωές,
αυτή της ρηξικέλευθης θεωρίας και αυτή της συμβατικής πράξης...
Συντρόφισσες και σύντροφοι του ιστολογικού αγώνα έυχομαι τη νέα χρονιά ο κάθε μικρός Ιωσήφ αυτού του πλανήτη να καταφέρει να κάνει τη θεωρία του πράξη. Καλή χρονιά
Μπράβο Νικόλα.Πολύ πρωτότυπο και αιχμηρό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ Δημήτρη...
Διαγραφήκαλη χρονια και γεματη απο πραξεις, οχι αλλο θεωριες πηξαμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε να δούμε ρε άσωτε! Ίσως η ασωτία μας βοηθήσει λίγο μεσα στον τόσο καθωσπρεπισμό. Καλή χρονιά!
ΔιαγραφήΙωσήφ :
ΑπάντησηΔιαγραφήπροστάτης και σύντροφος, όχι πατέρας...
Συφωνώ, Ιωσήφ: 1ον προστάτης του μικρού Χριστού και 2ον σύντροφος της μικρής κομματικής γραφειοκρατίας που ήταν πιστή στο όνομά του και δε σήκωσε κεφάλι.
ΔιαγραφήΚαλή σου Χρονιά με πολλά όμορφα ποιήματα όπως αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'σαι καλά! Καλή χρονιά εύχομαι και σε εσένα!
Διαγραφήκαλη χρονια νικολα! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήλιγο-πολυ νομιζω οτι ολοι σκεφτομαστε πως ισως στα 40 μας γινουμε ολα αυτα, η εστω μονο ενα, απο οσα τωρα καταδικαζουμε. ειναι που το ακουμε κ συνεχεια...'εισαι μικρος γι αυτο σκεφτεσαι ετσι, οταν μεγαλωσεις...' κλπ.
ισως αυτο που αλλαζει με τα χρονια ομως, δεν ειναι το μυαλο, αλλα η ιδια η ζωη που σε αναγκαζει να κανεις εκπτωσεις. μεχρι τοτε ομως...' δεν θελω να ξεχασω αυτα που μου'χω ταξει/να αλλαξω και να ντρεπομαι στα ματια να με δω'..
Φανή καλή χρονιά επίσης!
ΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα ότι η ζωή αλλάζει και όχι το μυαλό. Προσωπικά θεωρώ τελείως λάθος την άποψη ότι "αν δεν αλλάξουμε πρώτα όλοι μυαλά ατομικά τίποτα να μην περιμένουμε". Και πως θα γίνει αυτό; Θα ξυπνήσουν μια μέρα οι βολεμένοι μικροαστοί και θα συνειδητοποιήσουν ότι το σύστημα είναι σάπιο; Το σύστημα προυπάρχει των ανθρώπων. Συνεπώς οι υλικές συνθήκες της ζωής είναι αυτές που θα οδηγήσουν τον κόσμο στην ανατροπή του συστήματος και στην υιοθέτηση νέων συνειδήσεων έξω από τα όρια του καπιταλισμού. Το κούρασα. Νομίζω κοινός τόπος των σκέψεών μας είναι η διατήρηση του πείσματος για αλλαγή της κατάστασης και η μη σύμπλευση με τις ανωμαλίες των καιρών.
Ωχ!Αυτό πόνεσε ανηψούδι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποτε λέγαμε "είμαι ρεαλιστής ζητάω το ανέφικτο"
τώρα λέμε "είμαι ουτοπιστής κι ονειροπόλος" και δεν τολμάμε να ζητήσουμε τίποτα....
Νομίζω πως η φράση του Τσε που παρέθεσες Θεία Θ σήμερα είναι άκρως απαραίτητη και τροφή για σκέψη. Θέλω να πιστεύω πως ακόμη και σήμερα η έννοια της ουτοπίας και του ονείρου αποτελεί κινητήριο δύναμη ρεαλισμού και όχι άλλοθι πολιτικής αδράνειας και κομφορμισμού.
ΔιαγραφήΊσως πρέπει να αρχίσουμε να ψάχνουμε ουτοπικούς ρεαλιστές...
καταπιεσμενος Ιωσηφ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω δεν είναι τόσο θέμα καταπίεσης, όσο σύγχυσης νοημάτων, εννοιών και πράξεων...
Διαγραφή