ΑΠΟΔΡΑΣΗ

Βάζεις μια τέντα στο μυαλό και ένα φράχτη στη συνείδηση μου...
Αλυσοδένεις τα όνειρα μου δίνοντας ψεύτικες ελπίδες...
Με κάνεις δέσμιο της σκληρής καθημερινότητας...
Κύριε εκλεγμένε επιστάτη των φυλακών μου...

Γίνεσαι η σκιά του κακού μου εαυτού...
Αυτοαποκαλείσαι σωτήρας μου...
Παίζεις κρυφτό μες στο μυαλό μου...
Κύριε εκλεγμένε επιστάτη των φυλακών μου...

Τρυπώνεις στις εφημερίδες
και αλλοιώνεις τη χαρούμενη μορφή του προσώπου μου με μια σου λέξη...
Είσαι το φράγμα στη ροή των σκέψεών μου...
Κύριε εκλεγμένε επιστάτη των φυλακών μου...

Μήπως ήρθε η ώρα να αποδράσω;
Γιατί είμαι αθώος και το ξέρεις...

Μουσική αναρχοκατάσταση

Έλειπαν οι πορτιέρηδες, οι άφωνες ξανθιές με τα μεγάλα στήθη και τις μίνι φούστες, τα γαρίφαλα, ο ευτελής στίχος, η κάθε μορφής επίδειξη πλούτου, τα σακάκια και οι γραβάτες, το μπουζούκι που δεν αποτελεί απόγονο του Τσιτσάνη... Αναφέρομαι στη συναυλία του Σπύρου Γραμμένου στο θέατρο Βράχων μαζι με τους Πάνο Μουζουράκη, Λεωνίδα Μπαλάφα, Γιώργο Μυλωνά, Ζακ Στεφάνου και Βασιλική Καρακώστα. Προκειται για μια παρέα μουσικών απαλλαγμένη από κλισέ και στερεότυπα που ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ πλασάρει κάτι διαφορετικό από την χαμηλού επιπέδου λαικοpop κουλτούρα που μαστίζει την εποχή μας και τον τρόπο ζωής μας.
Τολμώ να πω πως η μεγαλύτερη αποκάλυψη στη συναυλία ήταν ο Σπύρος Γραμμένος τον οποίο δεν γνώριζα. Πρόκειται για έναν τύπο που προκαλει γέλιο αλλα σου δίνει και το ερέθισμα να ψαχτεις λίγο περισσότερο. Εμφανισιακά θυμίζει έντονα Τζίμη Πανούση ή κάποιο μέλος των Ανώριμων αλλά ο τρόπος ερμηνείας του και το εκκεντρικό αναρχοϋφος του τον κάνουν μοναδικό. Κατά τη διάρκεια της συναυλίας διάβαζε ποιήματα για να καλέσει τους καλεσμένους του στη σκηνή τα οποία ενθουσίαζαν έντονα το κοινό μέσω του καυστικού χαρακτήρα τους.
Οι υπόλοιποι μουσικοί ήταν επίσης ανατρεπτικά φανταστικοί. Ο μόνος όμως που με έβαλε σε σκέψεις ήταν ο Πάνος Μουζουράκης όταν ένιωσα πως απολογείται πάνω στη σκηνή επειδή βγήκε στη Μενεγάκη. Ξεκινησε λέγοντας πως όταν ήταν μικρός υπήρξε μέλος μιας αντιρατσιστικής οργάνωσης και πως αυτή η οργάνωση του ζήτησε τωρα που έχει αποκτήσει κάποια δημοσιότητα να την ενισχύσει. Εκείνος τότε πρότεινε να πει κάτι για την οργάνωση στη συγκεκριμένη εκπομπή. Η οργάνωση όμως αρνήθηκε έχοντας προπολλού απαξιώσει τέτοιου είδους ξεπουλημένα μέσα προβολής και κατέληξε ο Μουζουράκης λέγοντας πως η στάση της οργάνωσης διέπεται από μια μορφή ρατσισμού αφού σημασία δεν έχει σε ποιον μιλάς αλλα τι λες σε αυτόν που μιλάς. Σίγουρα το επιχείρημα του είναι δυνατό όμως η αποψή μου είναι πως οι επαναστάσεις δε γεννιούνται σε πρωινάδικα και lifestyle εκπομπές. Όταν συμμετέχεις σε αυτές γίνεσαι μέρος του συστήματος μετατρέποντας το μήνυμα σου σε υπενθύμιση και όχι στάση ζωής. Δεν μου αρέσει εκεί που παρελαύνουν τα ''τίποτα'' να παρελαύνουν και τα ''κάτι''. Τα ''κάτι'' πρέπει να βρίσκονται αλλού.
Παρόλαυτα η συναυλία ήταν καλή και άκρως ενδιαφέρουσα. Οι καλλιτέχνες έγιναν ένα με το κοινό και αξίζει να τονίσω πως επειδή το θέατρο λειτουργεί εως κάποια ώρα λόγω του ότι ενοχλούνται όσοι έχουν τα αυθαίρετα πάνω στα βράχια ο Σπύρος Γραμμένος κάλεσε τον κόσμο να συνεχίσουν τη συναυλία με μία μόνο κιθάρα στην πλατεία Συντάγματος πράγμα το οποίο και έγινε...

Η ΑΓΝΩΣΤΗ

Μπηκε τις προαλλες στο λεωφορειο. Γυρω στα 70 και εντελως ατημελητη. Κουβαλουσε ενα καροτσι με τα υπαρχοντα της. Καθισε διπλα μου. Το ροζιασμενο χερι της ακουμπουσε ενα πακετο με τσιγαρα που ειχε στην τσεπη. Το μαζεμενο της ασπρο μαλλι και το εκκεντρικο βλεμμα της με προιδεασαν για την αλλοτε ομορφια της.
''Το παν ειναι η γνωση'', μου ειπε επιχειρωντας να πιασει κουβεντα και συνεχισε, ''οι ανθρωποι αρνουνται να μαθουν και γι αυτο εχουμε καταληξει ετσι ως κοινωνια. Ειμαι στα 70 και ευχομαι να πεθανω συντομα''. Τη ρωτησα γιατι και απαντησε '' εγω ζω στο 3000 ενω εσεις στο 2010. Μιλαω με τα ζωα γιατι ειναι πιο εμπιστα και αληθινα απο τους ανθρωπους''.
Τα πρωτα αυτα λογια της με εβαλαν σε σκεψεις. μια σχεδον ρακενδυτη γυναικα με δυο φρασεις καταφερε να μου υποδειξει ποια ειναι η θηλια που μερα με τη μερα με σφιγγει ολο και πιο πολυ, η ελλειψη της αληθειας στους ανθρωπους. Συνεχισα την κουβεντα μαζι της. Ηταν τραγουδιστρια μου ειπε. Οντως η χροια της φωνης της το μαρτυρουσε. ''Ειναι κακο να χανεις φιλιες και σχεσεις, ομως το χειροτερο ειναι να χασεις τον εαυτο σου'' ειπε με καημο. ''Βγαινω εξω και με φωναζουν τρελη. Δε με νοιαζει ομως, εχω παψει καιρο να δινω σημασια στους ανθρωπους''.
Το γεγονος οτι τη φωναζουν στο δρομο τρελη μου δημιουργησε υποψιες. Λες να εχω πιασει κουβεντα με εναν ψυχικα διαταραγμενο; σκεφτηκα... Απο την αλλη δε γινεται ενας τρελος να ειναι τοσο φιλοσοφημενος και ιδεολογικα ελευθερος. Σταματησα να μιλαω, διατηρωντας τις επιφυλλαξεις μου. Πηρε ομως ξανα το λογο. '' Το οργανωμενο εγκλημα ειναι καλυτερο απο την συνειδητη εγκαταλειψη, ολοι με εχουν εγκατλειψει''. Καθε της λεξη με τρυπουσε στην καρδια θυμιζοντας μου πως ανηκω στην κατηγορια των ανθρωπων που εγκαταλειπουν.
Καθως κυλουσε η διαδρομη συνεχισα να μιλαω μαζι της και εμαθα ολα τα αξιοσημειωτα γεγονοτα και προσωπα της ζωης της τα οποια ομως αντιληφθηκα πως πρεπει να ηταν μη υπαρκτα. Τα ποδια μου αρχισαν να τρεμουν οταν συνειδητοποιησα πως ο μονος ανθρωπος που μου κερδισε το ενδιαφερον μεσω της φιλοσοφημενης και συνθετης σκεψης του ηταν ψυχολογικα διαταραγμενος ή κοινως τρελος...
Η διαδρομη τελειωνε και μαζι με αυτην τελειωνε και η συνεχης κινητοποιηση της σκεψης μου. Καθως περπαταγα προς το σπιτι θυμηθηκα μια φραση του φιλοσοφου Τζιντου Κρισναμουρτι ''ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΙΓΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΛΗΡΩΣ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΕΝΑ ΑΡΡΩΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ''. Αντιληφθηκα λοιπον πως ο τρελος ειμαι εγω που βολευομαι σε μια συμβιβασμενη ζωη και οχι εκεινη που εστω και ως διαταραγμενη αισθανεται ελευθερη... Νομιζω πως ειναι επιτακτικη η αναγκη να αρχισουμε να μιλαμε με ''τρελους'' μπας και βαλουμε τελος στην ατερμονη παραγωγη προβληματων της καθημερινης μας ζωης.........

ΚΙ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΡΟΚ

Η κατασταση με τη μουσικη στη χωρα μας εχει παντελως ξεφυγει. Καθε Σαββατο βραδυ ειναι γεματα τα σκυλομαγαζα... Προσφερουν ακριβοπληρωμενα σκουπιδια που στο ονομα του lifestyle εχουν αναδειχθει σε υψιστες προσωπικοτητες ευρειας αποδοχης. Συνεργος της καταστασης αυτης αναμφισβητητα ειναι η τηλεοραση και τα προγραμματα της που στοχευουν στη μαζοποιηση μας και τη μετατροπη της σκεψης μας και των αυτιων μας σε καδους απορριματων. Αυτο που με στεναχωρει ακομη περισσοτερο ομως ειναι η θεα των συνομιλικων μου -16 ετων- που ασπαζονται ενα βολεμενο τροπο ζωης. Καλυτερος φιλος τους ειναι ο καναπες, αγαπημενη τους εκπομπη τα μεσημεριαναδικα, μουσικη που τους εκφραζει τα σκυλαδικα και ονειρα τους η αποκτηση χρηματος ετσι ωστε να μετατραπουν στα μελλοντικα αφεντικα. Γκλαμουρια, ψευτικη μαγκια και διψα για καθε μορφη εξουσιας... Αυτη ειναι η γενια μου...
Παντως κατι υπαρχει ακομα και δεν εχει χαθει. Υπαρχουν ακομη εφηβοι με ροκ ιδεολογια και σταση ζωης, απλα δε φαινονται σε ενα συστημα σαπιο που με νυχια και με δοντια προσπαθει να τους μετατρεψει σε γραφικους ή δηθεν κουλτουριαρηδες... Αρνουνται την αφθονη πλασαριζομενη βλακεια προτιμώντας τον Αγγελακα απο τη Βισση, την πλατεια απο την καφετερια και την αληθεια απο το ψεμα. Θελω να ανηκω σε αυτους... Κουραγιο συντροφοι ερχονται δυσκολες μέρες............................