Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΦΤΑΙΣ ΕΣΥ;


Δείγμα δειλίας και έλλειψης συναισθήματος. Απόδειξη πως η σύγχρονη κοινωνία έχει πάρει από καιρό τον συμβιβασμο από το χέρι και πάει βόλτα αποτελεί η κατηγορία των μεταναστών για ότι παραβατικό συμβαίνει. Ώρες ώρες αναρωτιέμαι εως που μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη αβελτηρία. Δεν είναι δυνατόν να κρίνεται το ποιόν ενός ανθρώπου από την εθνικότητα του. Η συγκεκριμένη άποψη είναι μια φασιστική αντίληψη φορεμένη σε κοστούμι δημοκρατίας.

Συσσωρευμένο μίσος και τροφοδοτούμενη απέχθεια απέναντι σε πρόσωπα κυνηγημένα, ταλαιπωρημένα, πεινασμένα, λυπημένα και δίχως όνειρα. Αλλά ναι, έχεις δίκιο αστέ... Αυτοί φταίνε για όλα. Ο βολεμένος σου εαυτός και φυσικά οι πολιτικοί που είναι υπέρμαχοι της εικονικής δημοκρατίας στην οποία μεγαλουργείς δεν έχουν καμία ευθύνη. Νιώθεις περήφανος που είσαι Έλληνας ενώ θα έπρεπε να ντρέπεσαι αν είχες το θάρρος να βγάλεις τις παρωπίδες που σου φορούν τα ΜΜΕ και να δεις τι συμβαίνει γύρω σου.

Ο γιος σου φλερτάρει με νεοναζιστικές αντιλήψεις αλλά δε σε νοιάζει. Η ανησυχία σου στρέφεται γύρω από το ποιος παίχτης θα φύγει από το ριάλιτι που παρακολουθείς ενώ στο ριάλιτι της ζωής σου είσαι ο πρώτος προτεινόμενος προς αποχώρηση. Συχνά γελάς και με αντιμετωπίζεις σαν ένα ρομαντικό έφηβο όμως δεν είμαι εγω ρομαντικός αλλά εσύ εχεις γίνει επικίνδυνα ψυχρός και σκληρός.

Όταν μια σφήκα μπαίνει στο σπίτι σου δε φταίει η σφήκα αλλά εσύ που δεν έκλεισες το παράθυρο. Πάψε να τα βάζεις με υποκατάστατα του τέρατος και κοίτα το αληθινό στα μάτια. Ήρθε η ώρα να διαψεύσουμε το αρχαίο ρητό που λέει ότι είναι στη μοίρα του ανθρώπου να κλωτσάει αυτόν που είναι πεσμένος.