Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015

Το σκάκι

Το βαριέται το σκάκι. Την έβαζε ο θείος της να παίζουνε όταν ήτανε μικρή. Και την άφηνε να νικάει πάντα. Κάπως έτσι συνήθισε στις νίκες αλλά δεν τις αγάπησε κιόλας. Προτιμούσε να φάει μια γνήσια ήττα. Αυτό ήταν το κίνητρο που την οδήγησε να χώνεται σε διάφορα πράγματα και να δοκιμάζει τον εαυτό της. Από το να βρίζει ένα μπάτσο, μέχρι να φτύνει ένα σεξιστή. Άλλοτε έβγαινε νικήτρια, άλλοτε έχανε. Πάντως είτε με μπινελίκι είτε με φτύσιμο έδινε το λούμπεν αγώνα της. Αλλά ήταν αγώνας. Όχι χάρισμα.

Είχε την αξία του τελικά το σκάκι με το θείο της παρά το προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα. Η ψεύτικη νίκη την έκανε να λατρέψει την ήττα. Έμαθε από νωρίς να σκοτώνει βασιλιάδες και να αντιλαμβάνεται ότι ο βασιλιάς είτε είναι ο άσπρος είτε είναι ο μαύρος, πρέπει στο τέλος να πεθάνει. Κάπως έτσι μίσησε τους βολεμένους, τους ευκολάκηδες και τους ξερόλες. Αγάπησε τον πειραματισμό, την πιθανότητα της αποτυχίας και τον κίνδυνο του σφάλματος. Κάπως έτσι μπλέχτηκε και με την αριστερά. Κατέβηκε σε πορείες, μπήκε σε καταλήψεις, μίλησε σε συνελεύσεις, φώναξε σε απεργίες. Συγκεκριμενοποίησε το βασιλιά και τους κολαούζους του και χαιρόταν που ήταν πιόνι για τα πιόνια και όχι πιόνι για το βασιλιά.

Σήμερα γέρασε και είναι απογοητευμένη. Όσο εκείνη μεγάλωνε τόσο η αριστερά μίκραινε. Όχι ποσοτικά αλλά ποιοτικά. Βλέπει "συντρόφους" να οπαδοποιούν την πολιτική και να ορίζουν τα πάντα με έναν άκρατο μανιχαϊσμό που καθορίζει το καλό και το κακό ανάλογα με το που γέρνει το κομματικό συμφέρον. Κομματικό μέλος υπήρξε και ήταν βέβαιη για την ουσία της οργανωμένης πάλης. Κομματοφρουρός ποτέ. Είχε πάντα αυτό το αντιβασιλικό σύνδρομο ανεξάρτητα από το αν ο βασιλιάς εξουσίαζε με θράσος ή με ευγένεια. Αυτό το σύνδρομο που ανάλογα με το πώς θα το χειριστείς μπορεί να σε οδηγήσει από την παγκόσμια επανάσταση μέχρι το τοπικό περιθώριο. Όμως είναι σύνδρομο ατόφιο και μεροληπτικό από τη σκοπιά του απλού στρατιώτη που δίνει τη μάχη για τη ζωή του.

Τώρα τελευταία κάποιοι στρατιώτες δε πίστεψαν στη δύναμή τους. Έψαξαν για πύργους, αλογάκια, αξιωματικούς και βασιλικά ζεύγη για να τους κάνουν να ζήσουν ανθρώπινα. Άλλοι συνειδητά, άλλοι απελπισμένα και άλλοι από άγνοια. Πάντως σίγουρα όλοι αργά ή γρήγορα κατέληξαν ή θα καταλήξουν υπηρέτες του στέμματος.

Δεν αντέχει ούτε να τους βλέπει.
Σκέφτηκε απλώς να τους μπινελικώσει ή να τους φτύσει.
Δε θα το κάνει όμως.
Είναι πια αριστερή.
Και ξέρει πώς να τους τσακίσει αλλιώς...