Περίσσευμα ντροπής
πλεόνασμα ανοχής
Φιλοξενία, άσυλο, ταφή
ατίμωση ξεχασμένη
Λειψή αντοχή
κενή προσμονή
Καμιά φορά πονάμε
αλλά έχουμε συνηθίσει
Μέτρο άμετρο
στο ποίημα της φρίκης
Αλλά με σημεία στίξης
πάνω σε σύνορα και φράχτες
Ένα ερωτηματικό
μετά την τελεία
Στέκει μετέωρο
εκκωφαντικά βουβό
Και κάπου εκεί
υπάρχεις εσύ
Κάπως υγρή, ράθυμη
ίσως νεκρή
Όμως
ποτέ ηττημένη
Σε αυτό που οι ειδήμονες
ονομάζουν ζωή
