ΑΠΟΔΡΑΣΗ

Βάζεις μια τέντα στο μυαλό και ένα φράχτη στη συνείδηση μου...
Αλυσοδένεις τα όνειρα μου δίνοντας ψεύτικες ελπίδες...
Με κάνεις δέσμιο της σκληρής καθημερινότητας...
Κύριε εκλεγμένε επιστάτη των φυλακών μου...

Γίνεσαι η σκιά του κακού μου εαυτού...
Αυτοαποκαλείσαι σωτήρας μου...
Παίζεις κρυφτό μες στο μυαλό μου...
Κύριε εκλεγμένε επιστάτη των φυλακών μου...

Τρυπώνεις στις εφημερίδες
και αλλοιώνεις τη χαρούμενη μορφή του προσώπου μου με μια σου λέξη...
Είσαι το φράγμα στη ροή των σκέψεών μου...
Κύριε εκλεγμένε επιστάτη των φυλακών μου...

Μήπως ήρθε η ώρα να αποδράσω;
Γιατί είμαι αθώος και το ξέρεις...