Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΔΕΞΙΑ ΒΡΩΜΑΕΙ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Με αφορμή την πρωτοφανή αύξηση των εθνικιστικών-φασιστικών τάσεων από τη μεταπολίτευση και μετά, αποφάσισα να κάνω μία έρευνα πάνω στο υγιές και "δημοκρατικό πρόσωπό" της σύγχρονης δεξιάς. Στους λεγόμενους φασίστες με γραβάτες και στον προηγούμενο πολιτικό τους βίο.
Γιώργος Καρατζαφέρης (πρόεδρος ΛΑΟΣ): Από μικρή ηλικία φανέρωσε τις ακροδεξιές του συμπάθειες. Αν και γεννημένος μόλις το 1947, το 1974 εκδίδει τη φιλοβασιλική εφημερίδα <<το στέμμα της δημοκρατίας>>. Ύστερα από έναν κύκλο σπουδών και καλής επαγγελματικής σταδιοδρομίας το 1993 εκλέγεται βουλευτής της ΝΔ. Το 1998 επιχειρεί να δημιουργήσει ένα ενιαίο ακροδεξιό μέτωμο που ονομαζόταν ΝΕΑ ΕΛΠΙΔΑ. Σε αυτό θεωρούσε δεδομένη τη συμμετοχή της Χρυσής Αυγής, ατόμων που ήταν στην ΕΠΕΝ (εθνικιστικό κόμμα που ίδρυσε ο Γεώργιος Παπαδόπουλος όσο βρισκόταν στη φυλακή) καθώς και φιλοβασιλικών. Το εγχείρημα συσπείρωσης της άκρας δεξιάς θα καταφέρει απ'ότι φαίνεται να το πετύχει δύο χρόνια αργότερα με τη διαγραφή του από τη ΝΔ και τη δημιουργία του ΛΑΟΣ.
Μάκης Βορίδης (βουλευτής ΛΑΟΣ): Άλλη μια περίπτωση ενός βαθύ δημοκράτη που ενστερνίζεται τη φράση του Βολταίρου <<διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες>>. Από τα σχολικά του ακόμη χρόνια ηγούταν πανελλαδικά της εθνικιστικής μαθητικής οργάνωσης "Ελεύθεροι μαθητές" προμηνύοντας τη μετέπειτα πορεία του. Τελειώνοντας τη μαθητική του ζωή μπαίνει στην ΕΠΕΝ(εθνικιστικό κόμμα που ίδρυσε ο Γεώργιος Παπαδόπουλος όσο βρισκόταν στη φυλακή) και διαδέχεται το Νίκο Μιχαλολιάκο σημερινό αρχηγό της χρυσής αυγής στη θέση του γενικού γραμματέα της νεολαίας της ΕΠΕΝ. Συνεχίζοντας τη δημοκρατική του πολιτική καριέρα ιδρύει τη Φοιτητική Εναλλακτική, ως επικεφαλής της οποίας διαγράφεται από το σύλλογο φοιτητών Νομικής για φασιστική δράση το 1985, ενώ μια χρονιά αργότερα η ΕΦΕΕ θα καταθέσει μήνυση εναντίον του για φασιστική επίθεση εναντίον φοιτητών. Το 1994 δημιουργεί το ελληνικό μέτωπο στο οποίο εντάσσονται πολλά υπολλέιματα της ΕΠΕΝ και ΕΝΕΚ. Σήμερα ο Μάκης βορίδης είναι ένας από τους σχετικά δημοφιλείς βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου με το ΛΑΟΣ.
Νίκος Μιχαλολιάκος (Γενικός Γραμματέας Χρυσής Αυγής): Ένα από τα πιο συζητημένα πολιτικά πρόσωπα. Ο σύγχρονος ενσαρκωτής ναζιστικών ιδεολογιών και πρακτικών στην Ελλάδα ασπάστηκε από πολυ νωρις την ακροδεξιά ιδεολογία. Στα 16 του εντάσεται στην φασιστική οργάνωση 4η Αυγούστου που είχε ιδρύσει ο Κωσταντίνος Πλεύρης το 1960. Επίσης λαμβάνει μέρος στην τοπική αθηναϊκή οργάνωση της ΕΟΚΑ-Β (εθνικιστική ελληνο-κυπριακή οργάνωση). Τον Ιούλιο του 1974 γίνεται η πρώτη του σύλληψη στη διαμαρτυρία έξω από τη βρετανική πρεσβεία για τη στάση της Αγγλίας στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Το Δεκέμβρη του 1976 συλλαμβάνεται ξανά για εξύβριση ξένων δημοσιογράφων που κάλυπταν την κηδεία του Ευ.Μάλλιου (βασανιστή της χούντας) τον οποίο είχε σκοτώσει η 17 Νοέμβρη. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του έρχεται σε επαφή με τη φυλακισμένη ηγεσία της χούντας. Με την αποφυλάκιση του, εντάσεται στις ειδικές δυνάμεις του στρατού απο τις οποίες θα απομακρυνθεί αφού έχει συλληφθεί το 1978 να μεταφέρει όπλα και εκρηκτικά για την εξυπηρέτηση συμφερόντων ακροδεξιάς εξτρεμιστικής οργάνωσης. Επακόλουθα το 1984 εκδίδει το εθνικιστικό περιοδικό "Χρυσή Αυγή" του οποίου την έκδοση θα διακόψει καθώς εντάσεται στην ΕΠΕΝ και με προσωπική εντολή του δικτάτορα Γεώργιου Παπαδόπουλου αναλαμβάνει την ηγεσία της νεολαίας του κόμματος. Το 1985 εγκαταλείπει την ΕΠΕΝ και στις αρχές του 1990 ιδρύει τη χρυσή αυγή της οποίας ηγείται εως και τώρα. Σήμερα ο Νίκος Μιχαλολιάκος μάχεται για τη δημοκρατία που ατιμάζουν οι λαθρομετανάστες εργάτες και εκλέγεται στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας με ποσοστό 5%.
Κωσταντίνος Πλεύρης (Συνεργάτης της χούντας και πατέρας του Θάνου Πλεύρη, βουλευτή του ΛΑΟΣ): Δεν υπάρχει αμφιβολία πως πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους αντισημίτες, ρατσιστές και φασίστες που υπάρχουν στη χώρα μας. Γεννημένος το 1939, το 1960 ιδρύει τη φασιστική οργάνωση 4η Αυγούστου, στελέχη της οποίας υπήρξαν σημαντικές προσωπικότητες της άκρας δεξιάς όπως ο Νίκος Μιχαλολιάκος και ο εν ενεργεία βουλευτής της ΝΔ και τέως υφυπουργός κ.Κιλτίδης. Στη διάρκεια της χούντας διετέλεσε καθηγητής στη Σχολή Γενικής μορφώσεως του αρχηγείου στρατού όπου δίδασκε κοινωνιολογία και προπαγάνδα. Επίσης, διορίστηκε καθηγητής στις Σχολές Αστυνομίας Πόλεων και Χωροφυλακής καθώς και σύμβουλος του Αρχηγείου Στρατού. Ήταν στενός συνεργάτης και κουμπάρος του Ι. Λαδά και διορίστηκε, επί υφυπουργίας του, γραμματέας του ιδιαίτερου γραφείου του. Επίσης έδρασε και ως πράκτορας της ΚΥΠ, γεγονός που αποδέχεται και ο ίδιος, με αντικείμενο τους Έλληνες μετανάστες στη Δυτική Ευρώπη, "προκειμένου να διαπιστωθεί από το τότε καθεστώς η ύπαρξη, η οργάνωση και ο τρόπος δράσης της αντιδικτατορικής δράσης τους στο εξωτερικό". Αργότερα σε κάποια δικαστική απόφαση υπέρ του αποδείχθηκε ότι κατά την περίοδο της χούντας επικοινωνούσε με ιταλικές νεοφασιστικές ομάδες, όπως οι Ordine Nuovo και Avanguardia Nazionale. Το 1999 ο Πλεύρης ιδρύει το εθνικιστικό κόμμα "Πρώτη Γραμμη" το οποίο θα συνεργαστεί στις εθνικές εκλογές με το "Ελληνικό μέτωπο του Μάκη Βορίδη και κάποια μέλη της Πολιτικής Άνοιξης του Αντώνη Σαμαρά δίχως να έχει επιτυχία.Για τις απόψεις του, ο Κώστας Πλεύρης έχει χαρακτηριστεί, ακόμη και από εφημερίδες του συντηρητικού πολιτικού χώρου, ως "ναζιστής", "πατέρας του ελληνικού νεοφασισμού" και "θεωρητικός του φασιστικού χώρου".Στο βιβλίο του Οι Εβραίοι - Όλη η αλήθεια, καταφέρεται με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, όπως "υπάνθρωποι", εναντίον των Εβραίων. Εξαιτίας του βιβλίου αυτού, οδηγήθηκε στο εδώλιο, μετά από βούλευμα εισαγγελέα, με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο. Η επέμβαση του εισαγγελέα είχε γίνει μετά από αναφορά στελεχών του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στη δίκη αυτή καταδικάστηκε (13/12/2007) πρωτόδικα σε φυλάκιση, ενώ αθωώθηκε στο Εφετείο. Σήμερα ο Κωσταντίνος Πλεύρης αρκετά συχνα παρελαύνει από τις τηλεοπτικές μας οθόνες ενώ το καμάρι του Θάνος Πλεύρης είναι βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου με το ΛΑΟΣ.

Είναι ευκόλως κατανοητό ότι όλοι αυτοί που επικαλούνται το εθνικό συμφέρον και τη λαϊκή ευημερία είναι εξαιρετικοί ψεύτες και άσπονδοι εχθροί της δημοκρατίας. Το ζήτημα είναι σε μια περίοδο υλικής αλλά και πνευματικής ένδειας να μην αναζητηθεί καταφύγιο στις απάνθρωπες και καταστροφικές ιδεολογίες τους που έχουν κριθεί από την ιστορία γιατί θα υπάρξει ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.