Τετάρτη 1 Απριλίου 2015

Άνοιξη

Ένα άρωμα, μια σκέψη και ένα χαμόγελο είναι οι στυλοβάτες της νοσταλγίας, της επιμονής και του αδιεξόδου. Κάποτε το σημερινό νεκρό ήταν ζωντανό και το τότε νεκρό παντελώς αδιάφορο. Σήμερα ίσως το αδιάφορο να έχει γίνει κανονικό. Τέλμα. Ίσια γραμμή, άχρωμη και άοσμη κι ας μπήκε η άνοιξη. Το φόντο ωραίο, αλλά αν λείπει ο πρωταγωνιστής καταλήγει ένα βαρετό τοπίο. Σαν τα ποιήματα που μιλούν για ποταμάκια και ρυάκια δίχως να υπολογίζουν τον ψαρά, τον πνιγμένο, την κοπέλα που κολύμπησε. Το φως του ανοιξιάτικου ήλιου και φωτίζει και τυφλώνει, εσύ διαλέγεις ποια θα είναι η επίδρασή του πάνω σου. Εκτός αν σ'έκαψε.

4 σχόλια: