Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2017

Αλλιώτικο

Πυροβολεί η αμηχανία
σε ένα κοίταγμα
αλλιώτικο
παλιό

και ίσως μυρίζει όμορφα
σαν τις κίτρινες σελίδες
σε ένα βιβλίο
με αλλόκοτες εικόνες

ίσως είναι κατασκεύασμα
του μυαλού και των αισθήσεων
ίσως ποίημα
γραμμένο την άνοιξη

πάντως πυροβολεί
αλλά δε σκοτώνει
δίνει ζωή σε νεκρούς
σε γραφεία και αμφιθέατρα

δεν καταναλώνεται
μόνο απολαμβάνεται
δε μοιράζεται
διεκδικείται

δεν το ορίζει το χρήμα
δε μετριέται σε χρήμα
δε συγκρίνεται με το χρήμα
είναι κάτι άλλο

το ξέρουν οι τρίτοι
και οι παλιομοδίτες
οι μουγγοί
αλλά όχι οι κουφοί

είναι μια κραυγή μελωδική
που χάνεται σε ένα σφίξιμο
σε ένα δισταγμό
και ένα τσαλακωμένο συναίσθημα

θα το βρουν κάποτε
θαμμένο σε μια φωνή
σε ένα άγγιγμα
σε ένα λάθος ύφος

τι ωφελεί;
ο λάθος χρόνος
δε γεννά στιγμές
σκοτώνει όνειρα

2 σχόλια:

  1. Νικόλα σε παραδέχομαι....!
    Εξαιρετικό ποίημα, δυνατό, καταιγιστικό. Μπράβο φίλε μου.
    Πραγματικά με συγκίνησε.
    Καλό μήνα να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή