Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

Προσεγγίζοντας το παράδοξο



Χαμένος στο παράδοξο των καιρών νιώθω ότι περιπλανιέμαι σε ένα πίνακα του Escher, ένα στίχο του Cobain και μια γκριμάτσα μωρού. Η παραδοξότητα μού χτυπάει την πόρτα κάθε φορά που προσπαθώ να κατανοήσω τι είναι, τι πρεσβεύει και τι επιδιώκει η εδώ και περίπου τριάντα χρόνια πρώτη πολιτική δύναμη των ελληνικών πανεπιστημίων ΔΑΠ-ΝΔΦΚ.
Κάνοντας μια βόλτα στο αμφιθέατρο αντικρύζεις πάνω στα έδρανα μπλε φακέλους με το έμβλημα της ένδοξης παράταξης. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ φροντίζει ώστε οι φοιτητές να λαμβάνουν έτοιμες σημειώσεις για το κάθε μάθημα και να έχουν πάντα μαζί τους το πρόγραμμα. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ προσεγγίζει την πολιτική επικαιρότητα διοργανώνοντας πάρτυ σε γνωστά κλαμπάκια ώστε να μη χρειαστεί να κουράζονται οι φοιτητές σκεπτόμενοι το μέλλον τους. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ είναι υπέρ του αθλητισμού διοργανώνοντας τουρνουά 5x5 ώστε οι φοιτητές να είναι φορμαρισμένοι. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ φροντίζει να αφισοκολλεί το πανεπιστήμιο με το εθνικό μπλε χρώμα της παράταξής της. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ έβγαλε νέα μεγάλη αφίσα με τη λέξη "ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ". Φοβερό;. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ τελευταία επειδή παρατήρησε πως κάτι αριστεροί καλούν σε συνελεύσεις εξέδωσε ανακοίνωση απονομιμοποιώντας τες. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ προκειμένου να επιφέρει την κοινωνική ομαλότητα στον πανεπιστημιακό χώρο αποφάσισε να θυσιαστεί για τους φοιτητές και να μπει στη συνέλευση για να σπάσει τα αγωνιστικά πλαίσια τους. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ακολουθώντας την παράδοση του πολιτικού της φορέα είναι έντιμη. Δε φέρνει για παράδειγμα τρένα φοιτητών από άλλες σχολές προκειμένου να ψηφίσουν δέκα λεπτά πριν τη λήξη της συνέλευσης ούτε σε περιπτώσεις ψηφοφορίας με τρίπτυχα φτιάχνει τριακόσια πλαστά τρίπτυχα. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ σε έκτακτες περιπτώσεις και σε περιόδους καταλήψεων δε φέρνει μπράβους στις σχολές. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ δεν αναγάγει την πολιτική σε οπαδισμό (το "δαπαρα δαπάρα γαμώ τον τσε γκεβάρα" είναι ένας πανεπιστημιακός μύθος). Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στηρίζει την ιδιωτική πρωτοβουλία (τα ιδιωτικά πανεπιστήμια άραγε;). Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ δεν αγωνίζεται αλλά ελπίζει σε ένα καλύτερο μέλλον. Γατάκια...
Πέρα όμως από το γελοίο της υπόθεσης πραγματικά οι ίδιοι οι φοιτητές είναι αυτοί που δίνουν το πάτημα για την ξεφτίλα που λέγεται ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Έτσι λοιπόν αναπαράγεται η αντίληψη ότι η φοιτητική ζωή συνδέεται μόνο με ατελείωτα πάρτυ σε κλαμπ και μπουζούκια, εκδρομές στα πιο μουράτα μέρη που συχνάζουν οι επώνυμοι, καλές επιδόσεις στις εξεταστικές, σπάσιμο της επιρροής άλλων πολιτικών δυνάμεων στα πανεπιστήμια με μη πολιτικά μέσα κοκ. Ο ορισμός της κατάντιας. Τις προάλλες στη συνέλευση της σχολής μου ένας συμφοιτητής απευθύνθηκε σε όλα αυτά τα παιδάκια, που βρίσκονται στους καταλόγους της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και με ένα τηλεφώνημα της είχαν έρθει μόνο για να την ψηφίσουν, λέγοντάς τους "Λίγη αξιοπρέπεια ρε συνάδελφοι δε βλέπετε τι γίνεται εκεί έξω; Πώς ανέχεστε αυτό το νταβατζιλίκι της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ;". Προκείται στην κυριολεξία για νταβατζιλίκι. Όσο όμως κάποιοι εθελούσια αναλαμβάνουν να κάνουν το ρόλο της πόρνης η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει.
Καθώς, λοιπόν, θα περικόπτονται οι δαπάνες για την παιδεία, θα κλείνουν σχολές, θα κόβεται η σίτιση και η στέγαση, δε θα μοιράζονται δωρεάν τα συγγράματα, θα απολύονται οι εργαζόμενοι του πανεπιστημιού, θα μειώνονται οι μισθοί των καθηγητών, θα δημιουργούνται συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα για τους φοιτητές, οι φοιτητές αντί να είναι η νεολαία των αγώνων, η γενιά της ρήξης και της ανατροπής θα είναι τα φερέφωνα της ΔΑΠ και θα γιορτάζουν στα παρτάκια της τον επερχόμενο θάνατό τους...
Συγχαρητήρια...

8 σχόλια:

  1. νομιζω οτι οι 2 αφισες της δαπ που παιρνουν το βραβειο 'μου κανεις πλακα ετσι?' ειναι στη δικη μου σχολη. η μια εχει εναν καναπε κ δεν θυμαμαι τη λεζαντα, αλλα ουσιαστικα εννοει να σηκωθουμε απο τον καναπε και να δρασουμε ενεργα (?!!!?) και η αλλη, ακοοοομα καλυτερη, γραφει 'μην αναρωτιεσαι τι κανει το πανεπιστημιο σου για σενα. αναρωτησου τι κανεις εσυ για το πανεπιστημιο σου'.

    στη σχολη μου βεβαια το πραγμα εχει ξεφυγει εντελως.
    εχω να δω συνελευση απο το 1ο ετος που πηγαν να μας κλεισουν, κι αυτη εντελως καθοδηγουμενη.
    φυτοζωει μια πασπ χαμενη και ενα μας στο κοσμο του, εξισου εξαφανισμενο.
    τα αποτελεσματα των εκλογων? δαπ με 92%.
    εξηγειται βεβαια αν σκεφτει κανεις οτι κανενας αλλος δεν παει να ψηφισει εκτος απο τους ιδιους και αυτους που παιρνουν τις σημειωσεις τους..

    και καλα, υπαρχουν οι ηλιθιοι που τα κανουν ολα αυτα. οι αλλοι που τα βλεπουν και συνεχιζουν να τρεχουν οταν τους παρουν τηλεφωνο, ποσο ηλιθιοι μπορει να ειναι?! και επειδη τα πανεπιστημια ειναι μικρογραφια της κοινωνιας αλλα και μια γευση για το πως θα φαιρονται, καποιοι απο μας τουλαχιστον, στο μελλον σε ο,τι εχει να κανει με τη πολιτικη, δεν ειμαι καθολου αισιοδοξη..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φανή οι άνθρωποι είναι γελοίοι. Ντρέπομαι γι αυτούς πραγματικά. Όσο για τις αφίσες νομίζω πως οι Δαπίτικες της σχολής σου έχουν πολύ περισσότερο γέλιο από της δικής μου.
      Το ερώτημα της τελευταίας παραγράφου σου με απασχολεί και μένα πολύ έντονα. Τι άλλο πρέπει να γίνει για να σηκωθούμε από τον καναπέ που λέει και η ΔΑΠ;
      Αλήθεια σε ποια σχολή είσαι;

      Διαγραφή
  2. Απαντήσεις
    1. Καλή φάση... Το είχα καταλάβει από μία παλαιότερη ανάρτησή σου.
      Περιττό να σου πω ότι μου έχεις ανατρέψει όλα τα στερεότυπα που είχα για τα άτομα που σπουδάζουν θεολογική...

      Διαγραφή
    2. που να με εβλεπες κιολας, συνηθως οταν το λεω πρεπει να δειξω τριπτυχο για να το πιστεψουν.. :P
      αν και εγω ειμαι στη τμημα κοινωνικης θεολογιας που, ας πουμε, εξεταζει τη θεση της θρησκειας γενικοτερα στη κοινωνια. εχουμε και θεολογικου περιεχομενου μαθηματα, αλλα τα υπολοιπα ειναι ψυχολογιες, κοινωνιολογιες, εγκληματολογια και διαφορα αλλα θρησκευματα.

      κοιτα, η αληθεια ειναι οτι το 80% αυτων που μπαινουν στη θεολογικη, βρεθηκαν εκει λογο της χαμηλης βασης, δεν εχουν κανενα ενδιαφερον για τα μαθηματα κ απλα κανουν υπομονη και...παρτυ. ενα 15% μπηκε απο επιλογη, αλλα ειναι ακριβως το στερεοτυπο που ανεφερες και ψιλοχαμενο στον κοσμο του και το υπολοιπο 5% μπηκε κι αυτο απο επιλογη, αλλα για διαφορετικους λογους απο το θρησκοληπτο 15%.
      εγω ειμαι στη τριτη περιπτωση.
      σκεψου οτι στο μηχανογραφικο ειχα 2 σχολες. κοινωνικη εργασια αθηνας και κοινωνικη θεολογια. τη πρωτη την επιανα μονο κρητη κ ετσι πηγα στη 2η.

      Διαγραφή
    3. Η εξέταση της θέσης της θρησκείας στην κοινωνία πρέπει να έχει ενδιαφέρον σαν αντικείμενο. Κρίμα πάντως από μία ολόκληρη σχολή μόνο το 5% να είναι συνειδητοποιημένο.
      Αλλά και σε μας δεν είναι καλύτερα. Οι περισσότεροι μπήκαν λόγω οικογενειακής παράδοσης, κάποιοι άλλοι από μεγαλομανία, άλλοι για επαγγελματική αποκατάσταση και πολλοί λίγοι για την κοινωνική πτυχή του αντικειμένου.
      Πάντως το φαινόμενο ΔΑΠ δε λείπει από πουθενά. Φαίνεται ταυτίζεται με τη χύμα πλειοψηφία...

      Διαγραφή
  3. Νικόλα μπράβο που ακούμπησες πολύ αναλυτικά το φαινόμενο που εκκολάπτεται στα Πανεπιστήμια όπου τα κόμματα (όπως η ΝΔ)στρατολογούν τα αυριανά τους φερέφωνα .Ένιωσα πολύ περίεργα διαβάζοντάς το κείμενό σου γιατί μου θύμισε την κατάσταση που βίωνα και εγώ καμιά 25αριά χρόνια πριν όταν ήμουν φοιτητής .Σταθερές αξίες ,όχι αστεία.De javu πραγματικά ένιωσα.Κάθε δράση τους που σατυρικά περιέγραφες ,ίσχυε και τότε.Τι έτος έχουμε ρε παιδιά ,βοηθήστε με ;2013 ή 1987;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δημήτρη η αλήθεια είναι πως πριν μπω στη σχολή είχα μια ιδέα για το τι ρόλο βάρανε οι κυβερνητικές παρατάξεις. Δυστυχώς όμως τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Οι παρατάξεις αυτές συντελούν στην καλλιέργεια του βολέματος, την επιλογή του ατομικού έναντι του συλλογικού δρόμου και την παραγωγή μελλοντικών φοβισμένων μικροαστών. Μάλλον ο χρόνος σε ορισμένους τομείς της κοινωνικής ζωής έχει κολλήσει στο ίδιο σημείο με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καμία εξέλιξη...

      Διαγραφή